سبک زندگی توحیدی

جلد دوم: مبانی عملی

نویسنده: شیخ محمدعلی تولایی

مشتمل بر 356 صفحه

بخشی از سخن آغازین جلد دو :

به تفصیل روشن شد که اصل و اساس سبک زندگی توحیدی، رسیدن به مقام عبودیّت محض و توحید خالص است و بهترین راه رسیدن به این نقطه، طلوع عشق و محبّت خداوند متعال در قلب انسان موحّد می‌باشد. گفته شد که بزرگان از راه دستیابی به کیمیای محبّت، با لفظ «مراقبه» یاد می‌کنند. مراقبه یعنی رعایت شئون بندگی خداوند متعال در تمام احوالات؛ انسان اهل مراقبه، انسانی است که در نشستن و بلند شدن، خوردن و خوابیدن، پوشیدن و سخن گفتن و در یک کلام، در تمام امور زندگی، بندگی و عبودیّت خود و عزّت و عظمت‌الهی را یادآور می‌شود. پس سبک زندگی توحیدی، عبارت است از جریان دادن مراقبه در تمام رگ‌های زندگی برای رسیدن به یک عشق خالص و ناب.

در مباحث جلد گذشته، مبانی نظری لازم برای ورود به سبک زندگی توحیدی را مورد بررسی قرار دادیم؛ بدون ایستادن بر روی پایه‌های اعتقادی محکم و متناسب با نگرش توحیدی، سخن گفتن از سلوک توحیدی و سبک زندگی توحیدی بی‌معناست. سبک زندگی توحیدی به‌دنبال این هدف است که انسان را از عالم ماده رها کرده و به او مراتب تجرّد را بچشاند و در نهایت او را در دریای بیکران توحید، غرق انوار الهی کند. طبیعی است این الفاظ برای کسی كه تمام حقیقت خود را بدن مادی می‌داند، جز عباراتی شاعرانه، معنای دیگری نخواهد داشت.

در سبک زندگی توحیدی، به‌دنبال رسیدن به توحید خالص و عبور از تمام حجاب‌های میان خود و خداوند متعال هستیم؛ اگر کسی این مقام را از اختصاصات ائمه‌ علیهم‌السّلام به‌شمار آورد، طبیعتاً مقصد خود را هم بر روی این نقطه متعالی متمرکز نخواهد کرد. مثال­هایی از این قبیل فراوان است و تأمل در آن­ها، ضرورت سخن گفتن از مبانی نظری سبک زندگی توحیدی را واضح و آشکار می­نماید. این مبانی، پایه‌های ورود به ساحت یک زندگی توحیدی هستند و هرچقدر که این پایه­ها مستحکم­تر باشند، بنای زندگی توحیدی، مستحکم­تر ساخته می­شود.

اکنون، پس از بررسی مبانی نظری سبک زندگی توحیدی، نوبت ورود به اصول سبک زندگی توحیدی است .