شیدا

در تجلیل از عارف شیدا آیت‌الله سید عبدالکریم کشمیری(ره).

«… فرمود سرت را بگذار اینجا، گوشم را گذاشتم روی قلبشان، دیدم مثل ساعت که دائم کار می‌کند یک کلمه‌ای دائم تکرار می‌شود…»

میان خدا و اینان چه می‌گذرد؟

ما که عارف نیستیم اما می‌خواهیم عاشق باشیم

می‌خواهیم بود و نبودمان را فدای او کنیم

آیا می‌شود ما را هم صدا کند همان‌طور که این عارف شیدا را به سوی خود خواند؟